من وپسرام

متوقف کردن حملات پانيک و راه درمان توسط روانشناس

براي درمان حملات پانيک خود مي توانيد به کلينک آوان رواشناس در پاسداران مراجعه کنيد https://avanclinic.ir

آيا براي شما هم پيش آمده است که در شرايطي قرار گرفته باشيد و بدون دليل دچار وحشت و استرس بيش از اندازه شويد؟ بسياري از افراد زماني که خطري واقعي آن‌ها را تهديد مي‌کند يا در شرايط ترسناکي قرار مي‌گيرند، دچار ترس و اضطراب مي‌شوند. اين واکنش طبيعي بدن در برابر تهديدات و خطر است. اما گاهي افراد بدون دليل به شدت دچار اضطراب و وحشت مي‌شوند و واکنش‌هاي شديدي مانند تپش قلب يا تعريق زياد در بدن آن‌ها بروز پيدا مي‌کند. اين بيماري بيشتر در افرادي با سن ?? تا ?? سال ديده مي‌شود و امروز قصد داريم حمله پانيک، علائم و عوامل تشديد کننده آن را مورد بررسي قرار دهيم. تا انتهاي اين مقاله با ما همراه باشيد.

 حمله پانيک

حمله پانيک يکي از انواع اختلالات اضطرابي است که باعث مي‌شود فرد بدون دليل واقعي براي ترس، به شدت و ناگهان وحشت‌زده شده و اضطراب بيش اندازه‌اي را تجربه کند. اين بيماري سبب مي‌شود واکنش‌هاي فيزيکي مانند ضربان قلب شديد يا تنگي نفس در بدن نمايان شود و به دليل شدت آن، فرد حس مي‌کند دچار حمله قلبي شده است. اغلب افراد اين هراس‌هاي ناگهاني را در زندگي تجربه مي‌کنند؛ اما اگر اين حملات به صورت مکرر و مداوم براي فرد پيش آيد مي‌توان گفت که شخص به اختلال پانيک مبتلا شده است.

درمان شناختي-رفتاري (CBT) و انواع ديگر مشاوره اغلب مي تواند به افرادي که حملات پانيک دارند و داراي اختلالات پانيک هستند کمک کند. هدف CBT اين است که به شما کمک کند نحوه مشاهده موقعيت هاي چالش برانگيز يا ترسناک را تغيير دهيد و به شما کمک کند تا راه هاي جديدي را براي نزديک شدن به اين چالش ها در زمان بروز حملات پانيک پيدا کنيد. در CBT مبتني بر مواجهه، روانشناس شما را در معرض چيزي قرار مي‌دهد که مي‌تواند باعث حمله پانيک شود و به شما کمک کند تا در مسير خود از آن (حملات پانيک) عبور کنيد.

علاوه بر تغيير رفتار، شواهدي وجود دارد مبني بر اينکه CBT ممکن است بر ساختارهايي در مغز شما که مسئول علائم پانيک هستند تأثير بگذارد.

در سال 2018، برخي از محققان شواهدي يافتند که نشان مي‌دهد افرادي که در چهار جلسه هفتگي CBT مبتني بر قرار گرفتن در معرض شرکت کردند، تغييراتي را در مسيرهاي عصبي مرتبط با علائم هراس تجربه کردند. با اين حال، اين يک مطالعه اوليه بود و تحقيقات بيشتري مورد نياز است.

يافته ها نشان داد که شرکت کنندگان مي توانند علائم خود را با استفاده از فرآيندهاي فکري خود پس از درمان بهتر مديريت کنند. با اين حال، اين يک مطالعه کوچک بود و هيچ گروه کنترلي وجود نداشت. تحقيقات بيشتري مورد نياز است تا مشخص شود درمان کوتاه مدت چقدر مي تواند موثر باشد.

درمان توسط روانشناس يا روانپزشک

يکي از شيوه‌هاي درمان قطعي پانيک درمان شناختي-رفتاري يا درمان cbt است. در اين روش فرد اطلاعات کاملي را نسبت به بيماري خود کسب کرده و به اين ترتيب ياد مي‌گيرد چگونه با حملاتي که به آن‌ها دچار مي‌شود مقابله کند. درمانگر در اين روش سعي مي‌کند بيمار با اين علائم روبه رو شود و به او بگويد خطري او را تهديد نمي‌کند. در نتيجه با گذر زمان ترس و وحشت فرد کاهش يافته و از بين خواهد رفت؛ اما همچنان بايد تحت نظر پزشک خود بماند.

 دارو درماني

روش ديگر درمان اين بيماري، مصرف دارو مي‌باشد. درمان سريع پانيک به کمک دارو در کنار جلسات مشاوره و روان درماني ميسر مي‌شود. معمولا براي درمان اين اختلال داروهاي ضد افسردگي و ضد اضطرابي تجويز مي‌شود. مهارکننده‌هاي بازجذب سروتونين مانند فلوکستين، پاروکستين و سرترالين موثرترين دارو براي پانيک به شمار مي‌رود. علاوه بر آن داروهايي مانند داروهاي ضد تشنج، بنزوديازپين‌ها و مهارکننده‌هاي مونوآمين اکسيداز نيز در صورت لزوم تجويز مي‌گردد.

بنزوديازپين‌ها، مانند آلپرازولام (Xanax) مي‌توانند به درمان علائم هراس در هنگام بروز کمک کنند.

با اين حال، آنها به درمان يک اختلال اضطراب زمينه اي کمک نمي کنند و مي توانند به سرعت منجر به وابستگي شوند. به همين دليل، پزشکان آنها را فقط براي استفاده کوتاه مدت در زمان بحران توصيه مي کنند.

از آنجايي که بنزوديازپين ها يک داروي تجويزي هستند، احتمالاً براي داشتن دارو به تشخيص اختلال هراس از طرف پزشک نياز خواهيد داشت.

در برخي موارد، پزشک ممکن است داروهاي ضد افسردگي را براي استفاده طولاني مدت تجويز کند. براي مثال از:

مهارکننده هاي انتخابي بازجذب سروتونين (SSRIs)، مانند اسيتالوپرام (Lexapro)يا فلوکستين (Prozac)

مهارکننده هاي بازجذب سروتونين- نوراپي نفرين (SNRIs)، مانند دولوکستين (Cymbalta)

داروهاي ضد اضطراب، به عنوان مثال، آزاپيرون (Buspirone)

برخي از داروهاي ضد تشنج مانند پره گابالين يا کلونازپام نيز مي توانند به درمان اضطراب کمک کنند.

از تنفس عميق استفاده کنيد

در حالي که دم و بازدم بيش از حد يکي از علائم حملات پانيک است که مي تواند ترس را افزايش دهد، تنفس عميق مي تواند علائم پانيک را در طول حمله کاهش دهد.

در يک مطالعه که در سال 2017 منتشر شد، 40 نفر به يک گروه درماني که شامل تنفس عميق يا ديافراگمي بود پيوستند. پس از 20 جلسه تمريني فشرده، افرادي که تنفس عميق را تمرين کردند، شاهد بهبود سطح توجه و رفاه عاطفي خود بودند.

آزمايش خون همچنين سطوح پايين‌تر کورتيزول را در اين گروه نشان داد که نشان‌دهنده سطوح پايين‌تر استرس است. شرکت کنندگان اختلال پانيک نداشتند، اما اين استراتژي ها مي توانست به افرادي که حملات پانيک دارند کمک کند.

گروه ديگري از دانشمندان دريافتند که تنفس آهسته مي تواند اثرات مشابهي داشته باشد. آنها پيشنهاد کردند که مي تواند احساس آرامش، راحتي و هوشياري را بهبود بخشد و علائم اضطراب برانگيختگي، افسردگي، خشم و سردرگمي را کاهش دهد.

اگر بتوانيد تنفس خود را کنترل کنيد، کمتر احتمال دارد که دم و بازدم بيش از حد را تجربه کنيد که مي تواند علائم ديگر – و خود حمله پانيک – را بدتر کند.

روي تنفس عميق به داخل و خارج شدن آن از دهان تمرکز کنيد، احساس کنيد هوا به آرامي سينه و شکم شما را پر مي کند و سپس به آرامي از راه دهان خارج مي شود. با شماره چهار از طريق بيني نفس بکشيد، يک ثانيه نگه داريد و سپس با شمارش چهار نفس خود را از دهان بيرون دهيد.